verbond belangenbehartiging vervolgingsslachtoffers

Wordt donateur
9 april 2025 in-memoriam nieuws persoonlijke-bijdrage

In memoriam Hans Max Vos

Hans Vos, 19 juli 1933 – 7 april 2025

Thuiskomend van een geslaagde VBV-bijeenkomst t.g.v. 80 jaar bevrijding, ontvingen wij het droeve bericht dat onze medebestuurder van het eerste uur was opgenomen in het Hospice. Dat was van korte duur want de dag erna is hij rustig ingeslapen. Dat was even slikken. Hans was er altijd. Hans was een feit.
Hans was een van de medeoprichters van het VBV en daardoor een geweldige vraagbaak als het zaken uit het verleden betrof. Hans was de penningmeester van het eerste uur.
Hij was een man met vele verborgen talenten. Zo herinner ik mij dat hij ons ooit met trots zijn reuze zonnebloem liet zien. Een zonnebloem waarmee hij ooit de prijs van de grootste en hoogste zonnebloem van Amstelveen verwierf. Hij moet zijn bloem dagelijks met liefde hebben vertroeteld. Wel biechtte hij op dat hij de zaden op een verhoginkje had ingezaaid. Ik vraag mij af of er nog zaden zijn van dat prachtig monster.
Hans was kritisch maar nooit cynisch. Nadat Hans stopte als penningmeester -dat zal zo in 2007 zijn geweest- was hij degene die bij alle herdenkingen, gerelateerd aan WO2, het VBV vertegenwoordigde. Uiterst plichtsgetrouw bestelde en zocht hij de bloemstukken uit en die waren altijd mooi. Eigenlijk wel vreemd als je bedenkt dat Hans ons ooit vertelde dat hij nooit bloemen kocht omdat bloemen per definitie dood zijn als ze zijn afgeknipt. Ik moet dan ook vaak aan Hans denken als ik langs een bloemenstal loop.

Hans was een sportsman. Hij zeilde, hij zwom, hij fietste, hij liep de vierdaagse, en was ook betrokken bij de strandloop van Egmond.
Zo herinner ik mij het T-shirt dat hij ooit van de chirurgen kreeg toen hij vertelde dat hij ondanks zijn vernieuwde knieën toch de Nijmeegse Vierdaagse ging lopen. Op dat shirt prijkte de tekst: “Met nieuwe knieën van het OLVG loop ik de vierdaagse mee”
Het typeerde Hans en ook zijn wilskracht.

Recent maakten wij een Podcast met Hans. (klik op link hieronder)
https://open.spotify.com/episode/23tHfGv5211ccBwcS3kBD4?si=rLYlHq11S0ydFpIFBmkusQ
Hij zou vertellen over het begin van het VBV vanaf 1982 maar dat pakte heel anders uit. Hans liet zich door geen enkele vraag leiden. Als wij al de kans kregen om een vraag te stellen, zei Hans: “Ja, maar eerst even iets anders”.
Wel een heel andere Podcast dan was gepland, maar wel verrassend. We hebben nog overwogen om de podcast te redigeren maar lieten het idee varen omdat de authenticiteit van de verhalen van Hans zwaarder woog.
Hij vertelde over zijn vroege jeugd, zijn ontwikkeling in de professionele sfeer en hoe het was om op  te groeien in het naoorlogse Amsterdam. Een aanrader. Dat wij Hans, nadat wij de podcast publiceerden, zo snel zouden moeten missen, was buiten ons bevattingsvermogen.

Wij zullen de bevlogen, markante en licht excentrieke Hans, die met sleutelbossen en pennen zijn outfit opsierde, met moeite missen.
Hans was geen kei, Hans was een edelsteen.

Tekst Flory Neter
Foto Eddy Neter