22 september 2024 in-memoriam nieuws

In memoriam Avraham Roet

Avraham Roet tijdens de VBV-jaarvergadering in september 2021
Foto Eddy Neter

Lieve Avraham,

Een kort briefje. Vanaf woensdag j.l. had ik zo’n gevoel je te moeten bellen. Nu begrijp ik dat dit dan te laat was geweest want ik heb begrepen dat je die woensdag in Zurich bent overleden. De wereld moet het doen met een lichtpuntje minder.
Zowel mijn man Eddy als ikzelf zullen je missen; jouw niet te stuiten enthousiasme, jouw kleurrijke verhalen, jouw drang om iets te betekenen, jouw gastvrijheid en bovenal jouw vriendschap.

Ik kan niet zeggen hoe zeer ik dat zal gaan missen.
Ons contact kwam pas echt op stoom tijdens het Maror-traject waar onze belangen ogenschijnlijk anders waren. Jij maakte je sterk voor een deel van die gelden t.b.v. de hulp aan ex-Nederlanders in Israël en wij waren van mening dat er überhaupt geen geld naar de organisaties moest en dat alles individueel moest worden uitgekeerd. Jij vond mij de lastpak van de eeuw.
Later toen de breedte van onze eis duidelijk werd en je begreep dat wij streden voor de belangen van onze gezamenlijke achterban, kwam het goed en werd er een basis gelegd voor vriendschap en vertrouwen.
Je woonde in Israël maar als je in Nederland was, werd er uitgebreid geluncht en werden er zaken op het gebied van restitutie van joods bezit uitvoerig besproken. Meestal sprak jij en was aan ons de taak om te luisteren. Dat was geen zware opdracht. Inspiratie was ons deel.
Je werd in 1928 geboren in Amsterdam als telg van een behoudend maar liberaal gezin. Je groeide op in warmte met nog zes broers en zusjes.

Gedurende de oorlogsjaren dook je als tiener onder op twaalf verschillende adressen. Ik lees op ‘Jonet’ dat je, om niet op te vallen, je haar rood verfde. Ik kan me zo voorstellen hoe je zo ‘Echt Niet’ opviel. Een glimlach onderdruk ik en denk: Typisch Avraham.
Na de oorlog vertrek je per vrachtschip naar Israël, dat toen nog een Engels mandaatgebied was. Je leert Hebreeuws en je sluit je aan bij een van de Joodse milities die later zouden opgaan in het Israëlische leger. Je vecht mee in de onafhankelijkheidsoorlog.

Zakelijk doe je het geweldig en zo wordt je de onbetwiste ‘Saroma-koning’ in Israel. Onze lezers weten het vast nog wel. Een pakje poeder, een kommetje melk, kloppen maar en staan laten. Na en half uur was het opgestijfd en met enige fantasie leek het op pudding.
Je bent vaak terug in Nederland en ziet hoe kil Nederland omgaat met de overlevenden van de Sjoa. Jouw drijfveer is ‘gerechtigdheid’ voor de overlevenden van WO2.

Als de Claims Conference in beweging komt inzake genoegdoening en rechtsherstel neemt het CJO die handschoen op. Jij sluit je aan bij het CJO en zo leer je mij kennen als hardliner.
Een weg die -voor wat mij betreft- liep langs lijnen van aversie, twijfel, erkenning, innige vriendschap en bewondering. Die vriendschap was wederzijds en als dat geen levensmotto genoemd kan worden dan regeert de arrogantie van het relatieve gelijk.
Het woord veerkracht is naar jouw persoon gemodelleerd. Ik formuleer in de tegenwoordige tijd. Opzettelijk. Jouw boodschap is: Herinner, herinner, herinner. Vergeet de Sjoa niet!

Je overleed in Zurich op 96-jarige leeftijd maar voor mij leef je voort en ik spreek tot je in de tegenwoordige tijd totdat ikzelf het licht uit doe. Dat natuurlijk wel.
Mede namens Eddy,
In liefde,
Flory

Meer over Avraham kunt u lezen op de website van Jonet: https://jonet.nl/

Nieuwsarchief

24 maart 2024

In memoriam Avraham Roet

Nieuwsarchief

Notulen

Antisemitisme-Racisme

Artikel-2-uitkeringen

Belastingen

Boeken

Claims Conference

Column

Geen Categorie

Geschiedenis

Getto-uitkeringen