verbond belangenbehartiging vervolgingsslachtoffers

Wordt donateur
21 september 2021 nieuws

VBV-bestuurslid Leo van Gelderen deed verslag van onthulling namenmonument voor NHD en het VBV

Bron: Noordhollands Dagblad 20-09-2021 –  REPORTAGE :  Herinnering aan 102.000 Joden, Sinti en Roma

‘Daar staat mijn opa’s naam: Lion van Gelderen 70 jaar’

De onthulling van het Nationaal Holocaust Namenmonument, zondagmiddag in Amsterdam, was een bijzondere gebeurtenis voor Leo van Gelderen. Uitgenodigd als vertegenwoordiger van het Verbond Belangenbehartiging Vervolgingsslachtoffers, als tweede-generatiekind die weet dat in dit monument ook familienamen staan ​​​​gegraveerd en als journalist werkzaam voor deze krant deed hij verslag.

Door de duizenden namen op het monument, wordt het leed bijna tastbaar

Door: Leo van Gelderen
Amsterdam –
Koning Willem-Alexander onthulde gistermiddag samen met Jacques Grishaver, voorzitter van het Nederlandse Auschwitz Comité, het Nationaal Holocaust Namenmonument aan de Weesperstraat in Amsterdam. Het monument dat herinnert aan de ruim 102.000 Nederlandse Joden, Sinti en Roma, bestaat uit evenzoveel stenen waarop de namen van de Holocaustslachtoffers zijn gegraveerd.

In zijn inleiding memoreerde ceremoniemeester Jeroen Krabbé de vele naambordjes aan de deuren in de Joodse buurt die net als de meeste bewoners zijn verdwenen. De naambordjes komen niet meer terug maar met het monument de mensen wel. En zegt een Joods gezegde: Je ben pas dood als je naam niet meer wordt genoemd.

Met dit monument komen de mensen terug

Tijdens de toespraken van voorzitter Grishaver, minister-president Rutte, burgemeester Halsema van Amsterdam en de architect van het namenmonument, Daniel Libeskind, dwalen mijn blikken richting het monument dat bestaat uit een muur van 250 meter. Ik kan haast niet wachten om de namen van mijn familie te zien. Die van mijn opa Lion en oma Helena van Gelderen. In 1943 vermoord in Sobibor. Die van mijn tante Selma (27), oom Izaak (32) en alle andere familieleden. In de muur ook duizend blanco stenen. Zij staan ​​voor de anonieme slachtoffers zonder registratie. Ik heb mijn familie nooit gekend. Maar hún namen zijn nu wel tastbaar geworden. En wel op deze bijzondere plek die door de architect Daniel Libeskind wordt gezien als een plaats voor meditatie en nadenken. Ook zijn ontwerp in de vorm van vier Hebreeuwse letters die ‘In Memoriam’ betekenen, onderschrijven dat.

Wonderlijk
Na afloop van de ceremonie zoek ik naar ‘mijn’ namen. Wonderlijk wat die met je doen. Hoe belangrijk ze zijn en gaan leven, onderstreept een van de overlevenden die tegen mij zegt: „Ik vind het een mooi monument. Maar als ik denk aan al die namen hier in de muur tijdens de winter, denk ik: zullen ze het niet koud hebben.”

Daar zie ik mijn opa: ‘Lion van Gelderen 70 jaar’. Nooit gekend en nu net als de anderen toch dichtbij. Het voelt als mijn familie na zoveel jaar eindelijk thuiskomt.