VBV stopt samenwerking Jacques Barth
Epigenetica en Whiskas
Soms worden je gedachten beziggehouden met zaken waarvan je niet wist dat -ook al doe je niets- ze een plek hebben in je brein. Overkomt het u ook wel eens, dat u in gesprek met mensen wordt overmand door een onrustig gevoel? Een gevoel gemanipuleerd te worden zonder dat je dat kan benoemen. Er zijn zoveel methoden om je te doen geloven wat wenselijk is voor de persoon die iets van jou wil.
Voorbeeld is de invloed van reclame die zich grotendeels voltrekt buiten ons bewustzijn. Effectieve reclames haken met slimme psychologische technieken in op deze vorm van mindlessness. Denk eens aan slogans zoals “Gilette, the best a man can get”, “Je hebt bier, en je hebt Grolsch”, en “Als het aan de kat lag, kocht ze Whiskas”. Stuk voor stuk reclameclaims die linea recta in het onzinlaatje van ons brein belanden. Tenminste, zolang we ons hoofd erbij houden. Maar wat als we afgeleid zijn? Dan blijken die, soms absurde claims zonder pardon voor waar te worden aangenomen. Tijdens het verwerken van de reclames merk je daar helemaal niets van, totdat we de supermarkt uitlopen met een blik Whiskas, een doosje Gilette en een krat Grolsch. Kortom, er werd dus op de knop gedrukt waaronder ons gevoel voor verantwoordelijkheid zit.
De knopdrukker ‘Jacques Bart’ was, zo scheen het, van wetenschappelijk formaat. Transgenerationeel, holocaust en tweede generatie was het lokmiddel. Zeg maar de ‘Whiskas’.
Aan de belangenbehartiging van slachtoffers van WOII ontlenen wij onze doelstellingen. Eén druk op de knop en wij rukken uit bij het eerste alarm.
Het idee van Jacques Barth om een epigenetisch onderzoek te starten naar de eerste generatie en hun nazaten sprak dus enorm tot onze verbeelding. Een lijn zichtbaar maken door middelen die de moderne wetenschap ons biedt en die inzicht geven in het genetisch materiaal dat wij overdragen, al dan niet door stress gemuteerd. Dat idee van Jacques sprak ons zo aan dat wij hem ook op de jaarvergadering van 2015 uitnodigden als gastspreker. Het was een goed verhaal dat een ieder wist te raken. In zijn verhaal stond de tweede generatie centraal.
Het kan niemand ontgaan dat er grote verschillen zijn op het gebied van gezondheid en geestelijk welbevinden tussen de verschillende generaties.
Daarom waren wij, toen Jacques Barth zich meldde met het voorstel om dat onderzoek op de rails te zetten, een en al geestdrift.
U vraagt zich af wat de vergelijking is van Jacques Bart met de Whiskas?
Dat is simpel, wij waren afgeleid, ongeconcentreerd en verblind door het fantastische idee. De schade valt wel mee. We hebben u geen Whiskas voorgezet.
Nu, twee jaar later blijkt Jacques zijn geloofwaardigheid te hebben verspeeld door het verschaffen van onjuiste gegevens omtrent zijn professionele kwalificaties. Hij heeft aangegeven, ondanks die omissies, toch te willen voortgaan met het onderzoeken d.m.v. het afnemen van wangslijmvlies, bloedmonsters en interviews. Van verschillende kanten is hem er op gewezen dat doorgaan met deze activiteit, zoals hij zich dat voorstelt, een slechte zaak is voor deze uiterst kwetsbare doelgroep.
Wij staan nog steeds onvoorwaardelijk achter het idee van bovengenoemd onderzoek en juist daarom zijn wij al in gesprek met gekwalificeerde wetenschappers die hun sporen op dit specifieke gebied dubbel en dwars hebben verdiend.
Met spijt in het hart voel ik mij genoodzaakt om u er op opmerkzaam te maken dat een onderzoek met materiaal zoals wangslijmvlies, bloedmonsters en interviews en dat gevoelige informatie bevat van personen, nooit mag plaatsvinden als dat onderzoek niet is getoetst door een Medisch Ethisch Toetsingscommissie. Deze toetsing heeft, voor zover ik ben geïnformeerd, nooit plaatsgevonden. Ook hebben wij geen enkel inzicht in de wijze waarop deze gegevens veilig worden opgeborgen.
Mocht er op korte termijn duidelijkheid worden gegeven over deze medisch ethische toetsing, de privacy garantie en de foutief verschafte informatie, dan is er misschien een mogelijkheid tot verder gesprek.
Zoals de vlag er nu bij hangt serveer ik liever Whiskas.